Borrelpraat

Het was een van de laatste weken dat hij draaide, dus een vriend van me en ik maakte snel een afspraak alsnog naar die film te gaan. Het oorspronkelijke idee was elk kwartaal naar de film te gaan, maar omdat we het beiden druk hebben, gaat het met enige regelmaat niet door. Maar dit was een film die we allebei graag in de bioscoop wilden zien, dus hebben we wat geschoven in onze agenda’s om dit alsnog mogelijk te maken. We kijken allerlei soorten films, dus hebben over het algemeen geen specifieke voorkeur. Het gaat ons er vooral om elkaar weer even te zien en bij te praten tijdens de borrel achteraf. We hebben elkaar ook leren kennen bij het zien van een film, want hij ging mee met een groep vrienden en ik logeerde op dat moment bij een van die vrienden die toen afgesproken hadden naar de film te gaan. Zo zijn we bevriend geraakt en dat is inmiddels achttien jaar geleden. Door dat soort dingen na te rekenen, besef je ineens lang je elkaar al kent.

Tegenvaller

De film viel ons wat tegen. We hadden te hoge verwachtingen gehad waarschijnlijk. Maar de borrelpraat achteraf maakt alles goed. We raakten aan de praat over ons werk. Hij was net als zijn vader monteur geworden en werkte sinds een aantal jaar voor zichzelf. Dat ging allemaal prima, maar hij miste het toch wel de verbinding te voelen met collega’s. Ik heb toevallig het geluk deel uit te maken van een fijn team. Door de verhalen die ik daar regelmatig over vertel, is hij gaan beseffen dat hij dat ook graag wil. We hadden het erover hoe het zou zijn als hij een baan zou gaan zoeken. Of hij de onafhankelijkheid van het ondernemerschap zijn niet zou missen. Hij zei dat hij zijn bedrijfje ook niet zomaar op wilde zeggen, maar de mogelijkheid wel wilde verkennen van een vaste baan hebben.

Blik op de horizon

Misschien zou dat ook mogelijk zijn. Hij kon natuurlijk gewoon gaan zoeken en kijken wat voor banen er beschikbaar zouden zijn. Ja, het was tijd zijn horizon te verbreden, zei hij. Hij had behoefte aan een nieuwe impuls. Tijdens ons gesprek besliste hij dat hij zou gaan zoeken naar een vacature monteur. Als hij een leuke baan zou vinden, zou hij solliciteren. In eerste instantie zou hij zich gaan richten op een parttime baan. Dan kon hij daarnaast nog opdrachten aannemen voor zijn eigen bedrijf. Mocht dat bevallen, dan zou hij die constructie zo voortzetten. Ik merkte aan hem dat hij er enthousiast van werd. De grap is dat ik de laatste tijd er juist aan zat te denken of het iets voor mij zou zijn voor mezelf te beginnen. We bespraken hoe ik dat voor me zag en hoe ik dat zou willen inrichten. We kwamen tot de conclusie dat ik me op dezelfde constructie zou gaan richten als hij: stappen maken om iets op te zetten en daarnaast nog in vaste dienst blijven. Zo zie je hoeveel het kan betekenen met iemand te kunnen sparren!

Geef een reactie